België op CNN, dan tóch

Gisteravond lag ik in mijn bed en ik keek nog even naar Ter Zake. Ik zag Milquet op een persconferentie verbaasd opmerken “Zoveel volk! Alleen CNN ontbreekt nog”.

“U vraagt, wij draaien”, zullen ze bij CNN gedacht hebben. Toen ik vanmorgen wakker werd zette ik de tv op CNN zodat ik niet opnieuw in slaap zou vallen (wat uiteindelijk toch gebeurde).
Ik werd wakker door volgende reportage:
(dit is 2u later opgenomen toen ze het een tweede keer uitzendden. Toen ik het de eerste keer zag was het met een analist in de studio en al. Die analist maakte zich bij mij populair met de opmerking dat België met haar 10,5 miljoen inwoners toch wat meer voorstelt dan pakweg Slovenië of Macedonië of een ander land van vergelijkbare omvang; en dat bij een splitsing er twee entiteiten zouden ontstaan die wel op eigen benen zouden kunnen staan en geen labiele dwergstaten).
(Sorry voor de slechte kwaliteit, het is een gsm-opname).

Maar, hey, nu hebben we toch voor 3 maanden een regering. Hoera voor Verhofstadt!

Land in crisis

Waar kan ik heen? Ik kan niet naar België. Niet naar België, daar hebben ze geen regering!

Op muziek gezet, zou het niet echt kloppen, maar nog even en die van Het Goede Doel mogen hun lyrics beginnen aanpassen.
Soms is het wel eens leuk om een stuk te lezen zoals dat van Tom, waarin de zaak met wat humor bekeken wordt, en niet zoals bij vele van mijn landgenoten, met een paar ton azijnzuur.

Als je rondleest in blogs en lezersbrieven zie je dit voortdurend terugkomen:
– Politiekers
– Kinderachtig
– Gedoe
– Het buitenland lacht ons uit
– Koopkracht
– Economie
– Gezever
– Goed bestuur
– Democratie
– Etc.

Om te beginnen: wij lachen Taiwan niet uit omdat ze internationaal niet erkend zijn, we lachen ook Rusland niet uit omdat de democratie daar een lege doos is geworden, we lachen Oekraïne niet uit als ze daar de verkiezingen ongeldig verklaren, we lachen Cyprus niet uit omdat de Grieks Cyprioten in een referendum de heriniging van het eiland verwerpen en lekker alleen lid worden van de EU zonder de Turks Cyprioten, en we lachen ook Kosovo niet uit omdat niemand weet wat ermee aan te vangen. Ik bedoel maar: het is een politieke crisis van 13 in een dozijn en daar is niks grappig aan.

Ten tweede: Verhofstadt werd een half jaar geleden uitgespuwd omdat hij zogezegd zijn beloftes niet nakwam. Leterme probeert ze nu juist wél na te komen en we zijn opnieuw aan het zagen. Hij beloofde een staatshervorming, nu mag hij zien dat er één komt ook! Anders moest hij dat maar niet beloofd hebben in zijn campagne. Ja, zo kan ik ook de verkiezingen winnen: ik beloof iedereen een huisslaaf voor de komende 4 jaar.
Aan al wie op CD&V-NVA gestemd heeft: dit is júllie mening die ze daar aan het verdedigen zijn tijdens de onderhandelingen, zo heb je het zélf bepaald tijdens de verkiezingen, en als je werkelijk dacht dat het zo eenvoudig zou zijn dan was je wel héél naïef.

Ten derde: de koopkracht en de economie nemen af naar het schijnt. Dat was opeens in de media deze week en iedereen schijnt dat plots overgenomen te hebben. Alsof iedereen opeens z’n rekeningstand heeft nagekeken en geconcludeerd heeft dat er inderdaad wel wat meer op mag staan (uiteraard!). Ik ontken niet dat er een afname is en dat de economie achteruitgaat, het valt alleen op hoeveel macht de media wel niet heeft in het verspreiden van een idee.

Ten vierde: democratie, wel dit is het toppunt van democratie. Wij hebben de “onzen” gekozen, zij de “hennen” (ik weet geen andere formulering), en omdat die twee visies niet verzoenbaar zijn, zijn die politici al 170 dagen aan het onderhandelen. Het is niet rationeel, zeker niet. En als het aan hen lag waren ze al lang begonnen met het vormen van een regering. Maar ze kúnnen niet omdat ze ons iets beloofd hebben. En als ze die belofte breken dan worden ze in 2009 afgestraft. Nee, democratie is niet het beste systeem. Het is alleen het meest eerlijke met de meeste inspraak. Voor echt goed bestuur moet je in principe bij andere systemen zijn. De EU bijvoorbeeld. Dat is niet bepaald een democratie, en maar goed ook.

Ten vijfde: goed bestuur. Ja, er is ons goed bestuur beloofd, maar dat geldt ook voor een staatshervorming.

De 11de maart hebben we een regering.

Powered by ScribeFire.

De grootste misdaad ter wereld

Ter ere van Blog Action Day, wil ik jullie met de neus op een redelijk schrijnend verhaal drukken. Een verhaal van onmacht, smeerlapperij, respectloosheid en dood. Dit is geen leuk verhaal, en wie mij kent en met mij aardrijkskunde volgde op het hoge schooltje, kan hier al stoppen met lezen want het is slechts herhaling. Tenzij je het interessant vindt natuurlijk.

Er was eens…

…in een land hier ver vandaan, in een grote vlakte aan de rand van een bergketen, een meer. Het was een reusachtig meer. Het was zo groot dat je, als je aan de oever stond, je de overkant niet kon zien. Rondom het meer waren kleine vissersdorpjes gevestigd. Hardwerkende vissers zorgden er voor het dagelijks inkomen voor hun kroostrijke gezinnen. Mens en natuur waren één: de mens was afhankelijk van het meer omdat alles daarrond een woestenij was. Het meer was het kloppend hart van de streek.
Het water voor het meer werd aangevoerd door twee machtige stromen, die ontsprongen in de bergen. De mensen die aan de oevers van die rivieren woonden, gebruikten het water voor hun dagelijkse behoeften, en voor aan landbouw te doen in die woestenij. Maar ze zorgden er steeds voor dat er genoeg water naar het meer bleef stromen.

Op een slechte dag werd de vredige streek rondom het meer bezet door een naburig volk. De plaatselijke bevolking kon niks ondernemen omdat de indringer veel machtiger en numeriek veel sterker was. Ze werden opgenomen in het rijk van hun buur, waar mensen geen eigen bezit meer mochten hebben en het bestuur geregeld werd in stad daar heel ver vandaan. De indringers begonnen massaal water van de rivieren af te tappen en de woestijn werd getransformeerd in grote akkers die voortdurend onder water stonden. Op die velden werd katoen gekweekt, en om die beter te doen groeien gebruikten ze ladingen en ladingen pesticiden.

De gevolgen waren verschrikkelijk: de akkers werden steeds minder vruchtbaar, en steeds zouter. Het zout vernielde alle leven in de rivieren en in de omgeving. Alles werd…..dood. Het meer kreeg steeds minder water en werd kleiner en kleiner. De bodem van dat meer, dat bedekt was met zout en landbouwpesticiden, meegenomen door het water van de rivieren, kwam aan de oppervlakte te liggen. Door de inkrimping van het meer werd het klimaat ook veel droger. Er staken stofstormen op waarbij de pesticiden en het zout over heel de omgeving verspreid werden. De mensen werden ziek en de kindersterfte steeg extreem.

De dorpen raakten ver verwijderd van de oever van het meer. Vissersboten kwamen op het droge te liggen. Alle leven in het eens zo prachtige meer stierf uit.

Na vele jaren vertrokken de indringers en werd de plaatselijke bevolking opnieuw zelfstandig. Maar het was al te laat: het meer kromp verder, de stofstormen bleven en de hele omgeving bleef symbool staan voor de dood.

 –EINDE–

Vroeger zag het Aralmeer, op de grens van Oezbekistan en Kazachstan er zo uit:

Zo ziet het er nu uit:

Door de stofstormen en het zwaar vervuilde drinkwater is kanker is er met 500% gestegen. Nergens ter wereld ligt de kindersterfte hoger, zelfs niet in Tsjernobyl na de meltdown. 10,45% sterft in het eerste levensjaar.

Ik krijg pijn in mijn buik door er alleen nog maar over te schrijven. Ik kan alleen nog maar zeggen: informeer u:

Udasa
BBC
GRID – ARENDAL
Google
Wikipedia

NB: excuus voor het niet vermelden van de schaal. Vroeger was het Aralmeer 68000 km² groot. Nu is dat nog hooguit 17000 km². Ter vergelijking: België past 2 keer in het oorspronkelijke Aralmeer. Nu kan alleen Wallonië er nog in.

Opgelet: ernstig politiek artikel

Allez, is het echt? Kijk iedereen: ik ben een separatist!! Een vuiiiiiiile separatist, ja dát ben ik! Kom mij maar lynchen want waarschijnlijk ben ik ook een conservatieve vreemdelingen- en Walenhater.

De Standaard is weer een paar verdiepingen gevallen in mijn achting. Eerst samen met de andere media gretig inpikken op het moddergegooi tussen Vlamingen en Franstaligen, en dan ook nog eens proberen een denkbeeldige grens te trekken tussen de Vlamingen onderling, en daarbij ook nog eens het Franstalige cliché dat Vlamingen separatisten zijn voeden.

Met een mix van serieuze en kinderachtige vragen zal DS eens voor jou uitmaken of je een separatist bent of niet, iets wat normaal in één vraag te bepalen is nl: “Bent u separatist”. Als de persoon “neen” antwoordt zegt dat toch genoeg? Want je kan de koning haten zoveel je wil, en zo flamingantisch zijn als wat, en op de koop toe op het VB stemmen, maar tegelijk liever België samen ziet blijven. Mogelijk toch?

Separatisme is voor mij geen scheldwoord. Het is ook geen doel op zich, het is één van de mogelijke middelen. Ik sta voor de pragmatische aanpak: de beste bestuursvorm is deze die het efficiëntst is, los van subjectieve vaderlandse of flamingantische gevoelens. De huidige structuur kun je moeilijk nog efficiënt noemen.

Wat is dan wel een efficiënte organisatie? Die moet je bepalen in functie van de toekomst: de EU. Dat niveau wordt steeds belangrijker en van daaruit worden wetten en richtlijnen opgelegd. Die laatste moeten geïmplementeerd worden in nationale wetgeving. Voor ons loopt dat nogal ingewikkeld aangezien heel veel zaken een bevoegdheid zijn van de deelstaten. Maar Vlaanderen of Wallonië hebben niks te zeggen op het Europese niveau! Nee, voor elke bijeenkomst van de Ministerraad van de EU, moeten ze een gemeenschappelijk standpunt bepalen dat dan verdedigd wordt door een Vlaming of een Franstalige. En omgekeerd moeten Europese richtlijnen de ingewikkelde Belgische structuur zien te doordringen tot de Vlaamse of Franstalige regering ze kan omzetten in regering. Doen ze dat niet, dan mag de Belgische staat het komen uitleggen in het Hof van Justitie in Luxemburg.

Wat is het nut van dat Belgische tussenniveau? Eigenlijk heel weinig. Ja, misschien een beter uithangbord in het buitenland, nu nog. Maar in de toekomst zullen staten steeds minder belangrijk worden en bedrijven worden hun eigen uithangbord. Een interessantere en voordeligere verdeling van bevoegdheden zou niet meer dan logisch zijn.
Het probleem is alleen dat sommigen zich “emotioneel verbonden voelen” met België. Ze zijn het instituut (want dat is het tenslotte, en niet meer dan dat) gaan zien als een waarde, een zekerheid in hun leven, iets dat lééft als het ware. België kan “vermoord” worden, kan “barsten”. In godsnaam, we hebben het hier over niks meer dan een administratieve indeling van een lap grond aan de Noordzee!

Wat écht belangrijk is, zijn de mensen die op die lap grond wonen, niet die lap grond zelf. Als beleid in functie gaat staan van de staat en zijn welzijn en glorie, in plaats van in functie van de inwoners, dan is er een probleem. Het beleid moet het volk dienen, en dat door middel van de staat. Als die staat een belemmering gaat vormen voor het beleid, dan moet je hem hervormen.

Het probleem is alleen: de Franstaligen willen niet. Pech gehad. De tijd zal de Belgische staatsstructuur wel inhalen, en die reorganisatie zal er wel komen. Het is alleen bijzonder jammer van al die verloren tijd.

NB: ik voel me op geen enkele manier emotioneel verbonden met het Vlaams gedachtengoed, net zoals ik me ook op geen enkele manier emotioneel verbonden voel met het Belgicisme. Ik ben geen vlaggenzwaaier en geen patriot. Ik sta enkel voor een pragmatische en rationele aanpak van de zaken omdat emotionele betogen niks toevoegen aan het debat en de goede gang van zaken belemmeren. Het hele debat heeft ook niks te maken met de zgn. “transfers” naar Wallonië. Dat kan nooit een argument zijn voor een splitsing die ons op zich ook geld gaat kosten, laat staan dat het internationaal geaccepteerd zou worden. De hele actie van “Red de Solidariteit” vind ik dus grote zever en doet meer slecht dan goed. Ze mogen bovendien nog zoveel handtekeningen verzamelen als ze willen: de echte stemming is al gebeurd op 10 juni.

Honderdduizend Chinezen geëvacueerd door tyfoon!

Volgens De Morgen dan toch. Waar tyfonen toch niet al nuttig voor zijn. Zou die die Chinezen gewoon onder de arm kunnen nemen? Of blaast hij ze richting veilig gebied? De landing moet dan toch wel erg pijnlijk zijn. Vooral als je terechtkomt in dat gebied met die karstrotsen…. Of nog erger: Tibet. Er blijft natuurlijk wel de vraag waarvoor die Chinezen dan wel geëvacueerd zijn…. Misschien voor de Noord-Koreaanse kernwapens. Dat zou wel eens kunnen. Niks tegen kernwapens trouwens he. Ik ben daar wel voor te vinden in feite. Sinds die er zijn durft bijna niemand nog een oorlog te beginnen, behalve de VS. Maar dan alleen tegen landen die zelf geen kernwapens hebben. Daarom willen ze niet dat Iran er produceert he. Politiek is soms bèèresimpel.

Powered by ScribeFire.

Het “nieuws” en het “journaal”

Het moet van me af. Het is begonnen met een opinistuk in De Morgen (7/8) van Geert Buelens (Het leven zoals het is: fait divers) waarin hij zich ergert aan de lichtvoetige inhoud van de zomerjournaals. Toen ik het las dacht ik “Hij geeft gvd gelijk! Waarom kom ik nu pas tot dat inzicht?? Ben ik dan al zo afgestompt dat ik het normaal ga vinden?”.

Ik heb de proef op de som genomen: deze middag heb ik het nieuws bekeken op VTM. Dit waren de items in chronologische volgorde:
– Muur van supermarkt stort in, één vrouw raakte lichtgewond. Uiteraard was er een correspondent ter plaatse
– OCMW van Antwerpen overvallen, de daders sloten de poetsvrouw op en gingen ervandoor met wat kleingeld.
– De beurzen in moeilijkheden: eerste belangrijk nieuwsfeit
– Yves Leterme heeft vanmorgen gepraat met Milquet. Korte vermelding, weer het beeld van een auto die de oprit van dat kasteel oprijdt zoals we al zovaak zagen, verder geen nieuws van Hertoginnedal.
– Baggerbedrijf De Nul werft aan: eigenlijk niks meer dan een personeelsadvertentie van De Nul die plaats krijgt in het journaal. Hoeveel zouden ze daarvoor betaald hebben?
– Nieuwe aardgastank in Zeebrugge
– Steeds meer jonge gezinnen gaan in de Marollen wonen: dat gebeurt in elke grote stad.
– Overstromingen in Europa, de Rijn treedt buiten zijn oevers en alle scheepvaart is stilgelegd.  Die muur van de Delhaize is natuurlijk belangrijker en verdient volkomen terecht als eerste item te komen. Wie interesseert zich dan ook voor wat er zich buiten onze administratieve grenzen afspeelt bij mensen die niet eens onze taal spreken?

Toen ben ik gestopt met kijken omdat ik me teveel ergerde en omdat ik toen de opstoot van inspiratie kreeg die ik nodig had om deze post te schrijven. Maar wat ik er vooral wil uitpikken:

STEEDS MEER BELGEN… / STEEDS MEER VLAMINGEN… / WIJ GAAN STEEDS MEER… / …

Tegenwoordig bevat elk journaal wel een item dat op dergelijke manier begint. Vandaag ging het over de Marollen waar steeds meer jonge gezinnen gaan wonen, gisteren ging het over jonge fitnessers die steeds meer spierversterkende middelen nemen. Het kan natuurlijk ook omgekeerd: “steeds minder Vlamingen…”, het is mij om het even. Maar als ik naar het nieuws kijk verwacht ik NIEUWS, geen uitslag van één of ander pseudo-onderzoek. En om hun stelling te staven trekken ze dan de vergelijking met vorig jaar: “In vergelijking met 2005 zijn er in 2006……..dat is een stijging van x%”, waarna iemand daar voor de camera een verklaring voor moet geven. Het zou wel heel toevallig zijn als de cijfers van 2006 precies dezelfde zouden zijn als die van 2005.  Oproep dus aan de nieuwsdiensten: zet dat pas in je uitzending als het een echte trend is, als het om iets belangrijks gaat, en als de trend sterk is. Dat er jonge gezinnen in de Marollen wonen interesseert mij niet, en dat jonge fitnessers soms twijfelachtige middelen gebruiken evenmin want er moet al veel gebeuren om het tot een maatschappelijk probleem te laten uitgroeien. Bijvoorbeeld wanneer die opgespoten bodybuilders banken en OCMW’s gaan overvallen (meer dan één keer, want dat is een fait divers).

DE REGERINGSONDERHANDELINGEN

Voor de verkiezingen werden we er plat mee gebombardeerd: peilingen, speculaties, debatten, volledige uitzendingen van Ter Zake en Morgen Beter die eraan gewijd werden. Een half jaar voor de verkiezingen begon het al. Wie wint? Wie wordt premier? Komt er een staatshervorming? Politici waren niet van het scherm weg te branden, Siegried Bracke kon zich volledig uitleven. De verkiezingen zijn al 2 maanden achter de rug en er is nog steeds geen regering. De gesprekken zijn uiterst moeizaam. Al hetgene waar we een half jaar over gedebateerd hebben en waarover voorspellingen werden gedaan komt nu bijeen op dat kasteel. Nu is het grote moment van de waarheid aangebroken, de Belgische politiek heeft een hoogtepunt bereikt. En dat krijgt een vermelding van een halve minuut in het journaal en verder niks. Geen debatten, geen analyses, geen overzicht van gebeurtenissen, geen reportages, geen Kathleen Cools en Tim Pauwels, geen Carl Devos, niks, niemand. De hele crew van de nieuwsredactie ligt zeker ergens op een zonnig strand? De aanloop hebben ze verzorgd, de dag van de verkiezingen en de nasleep ook. Nu komt het slot, de ontknoping, de climax, de clash tussen politici en tussen de landsdelen en ze zijn met vakantie!? Stel je voor dat de VRT een touretappe uitzendt en dat vlak voor de laatste 10 km Michel Wuyts er de brui aan geeft! Het is toch niet omdat het vakantie is, dat we daarom geen recht hebben op degelijke berichtgeving? Dit draagt opnieuw bij tot de ondoorzichtigheid van de politiek. De “modale Vlaming” heeft geen idee van wat er in dat kasteel gaande is, welke punten op tafel liggen, wat de problemen zijn, waarom er geen regering is.  In plaats daarvan krijgen we “Ter Zake Zomer“. Dat is Panorama maar dan met een andere naam en een andere presentator. Een aangekochte reportage, gemakkelijk om die drie kwartier op te vullen en Tim Pauwels kan rustig in de zon blijven liggen. Gisteren was de titel van de reportage “Bagdad ER“(het was dus niet in Koppen, meneer Netsenei). Pakkende reportage, heel mooi gemaakt. Maar ik heb nog altijd geen goede reden gekregen waarom die 3500 Amerikaanse gesneuvelden meer aandacht krijgen dan die 4 miljoen doden die sinds 1998 in Congo gevallen zijn in de burgeroorlog aldaar. Want zo lang duurt die oorlog daar al. Al 9 jaar! Wist iemand überhaupt dat er daar een oorlog aan de gang is? Nu nog altijd? Op dit moment? We zullen het dan maar niet over Darfur hebben. In Panorama zag ik dáár eens een reportage over en die vond ik veel aangrijpender dan die over de Amerikanen in Irak, wat natuurlijk niet betekent dat die 3500 dode soldaten niet erg zijn. Ze zijn alleen disproportioneel aanwezig in de berichtgeving.

WAT WIL IK DAN WEL IN HET JOURNAAL?

Eerst en vooral: de belangrijke berichten. De regeringsonderhandelingen zijn uitzichtloos en ondertussen zitten we zonder goed bestuur. In Polen is er een regeringscrisis aan de gang en de beruchte gebroeders Kaczynski zullen hoogstwaarschijnlijk ten onder gaan. In Europa zijn er zware overstromingen. De Rijn is geloten voor de scheepvaart (beeld je dat eens in!). Er is een beurscrisis aan de gang, de ECB heeft de grootste correctie moeten doorvoeren sinds 9/11. De maoïstische rebellen in Nepal hebben voor het eerst sinds het bestand in November weer een gewelddadige overval gepleegd. Congo en Oeganda zijn verwikkeld in een ernstig grensconflict. De Russen zijn de Amerikanen gaan treiteren door met bommenwerpers boven een Amerikaanse basis in de Pacific te gaan vliegen (dat is geleden van de Koude Oorlog).
Daarnaast wil ik ook reportages, analyses, duiding, interviews met mensen die iets te zeggen hebben, debatten, etc.

Dit is waarschijnlijk een utopie want de zenders volgen de commerciële logica. En die zegt dat je de wil van het volk moet volgen en de kneuterige Vlamingen hebben het liefst nieuws van onder hun kerktoren. De repliek van het hoofd van de nieuwsdienst op het opiniestuk van Geert Buelens ging ook in die richting: “de mensen zijn nieuwsgierig”. Maar dat is volgens mij toch niet de essentie van het journaal. De essentie van het journaal is dat je het volk op de hoogte houdt van wat er in de wereld gebeurt. En dat is niet hetzelfde als ze op de hoogte houden van wat er in de wereld voorvalt.  Wat je voorvalt kun je ook in een ander programma gieten. Ik dacht dat dat toch de bedoeling was van programma’s zoals Royalty, De Rode Loper, Man Bijt Hond of Duizend Zonnen en Garnalen. Niet dus. Al die programma’s zijn een verlenging van de fait divers die al in het nieuws gekomen zijn.

En de VRT is blijkbaar heel trots op haar nieuwssite vrtnieuws.net.  Alleen jammer dat je de journaals niet online kunt bekijken, dat het allemaal heel erg beperkt is en dat er ook geen podcasts zijn. Neem eens een kijkje hoe de mannen van de BBC dat hebben aangepakt en staar in volle bewondering. Hoewel het daar ook niet perfect is want de beeldkwaliteit van de videofragmenten is bedroevend. Ja, ik ben veeleisend.

Waarom heb ik op OpenVLD gestemd?

 

Over de VLD:

Het vaakst gehoorde verwijt aan het adres van de VLD (niet de regering, alleen de VLD blijkbaar), is dat ze hun ‘beloftes’ niet zijn nagekomen. De oppositie is daarmee begonnen en de bevolking heeft deze dooddoener snel overgepakt.

Bekend voorbeeld van zo’n belofte is de zgn. ‘modelstaat’. De CD&V hebben deze belofte, die natuurlijk niet nagekomen is, een hoofdrol gegeven in hun anti-paarscampagne. Stel dat de modelstaat er toch zou gekomen zijn, dan zou dat wel straf geweest zijn aangezien we dan de eerste modelstaat in de wereld zouden zijn. Een modelstaat bestaat natuurlijk niet. Het is een ideaalbeeld dat je alleen zo goed mogelijk kan proberen te benaderen en ik ben ervan overtuigd dat op dit vlak 8 jaar paars dit land heel veel deugd gedaan heeft. Jammer dat de mensen zich zo snel laten inpakken door populisten die er niks beters op verzinnen dan een regering af te rekenen op 28 marginalen die ontsnappen uit hun kot, en op een paar overheidsgebouwen die verkocht zijn (why would we care???). Toen de CVP in de regering zat, had de VLD had wel betere munitie om mee te schieten: Dutroux (toen bleek dat het gerecht in dit land op niks trok), de ontsnapping van Dutroux (toen bleek dat ook de politie een puinhoop was), dioxinecrisis (tijdlang verzwegen door de regering want het waren bijna verkiezingen), werkloosheid, slabakkende economie, etc. In die 8 jaar is de rommel al voor een deel opgekuist, maar er is nog werk te doen (justitie, belastingsysteem en financiën voorop).

Over de paarse regering wil ik dus het volgende kwijt:

Ten eerste: in een coalitiesysteem MOET je compromissen sluiten dus je kan nooit je volledige programma realiseren.

Ten tweede: zoals gezegd moet je een verschil maken tussen programmapunten en streefdoelen. Als Verhofstadt zegt dat zijn doel de modelstaat is, dan is dat geen belofte maar een streefdoel want een modelstaat bestaat niet. Het is een ideale maatschappij die je zo dicht mogelijk kunt proberen te benaderen.

Ten derde: de initiatieven van een goeie federale regering moeten mijns inziens op de lange termijn liggen. De grote merde met verkiezingen is dat regeringspartijen niet verder kijken dan de eerstvolgende 4 jaar. Dat is ook waarom de CD&V tegen de kernuitstap is. Ze weten dat de meeste Vlamingen daar sceptisch tegenover staan, buiten dat uit, komen 4 jaar in de regering en laten die kerncentrales ongemoeid verouderen en tegen 2015 zitten ze ofwel niet meer in de regering, ofwel kunnen ze nauwelijks nog aangesproken op wat de ondertussen bijna 60-jarige Leterme daar ooit eens 10 jaar geleden over gezegd heeft.

Over CD&V:

Voorspelling: de CD&V zal over 4 of 8 jaar mogen opkrassen. Het is nu eenmaal een trend: de christendemocratie wordt steeds minder populair, afgezien van een paar goede tussentijdse resultaten in verkiezingen waaronder deze van gisteren. Maar het zal hen niet redden want hun maatschappijvisie is zo verouderd als wat. De secularisering is in volle gang en je ziet dat ook aan de partij: die zoekt krampachtig naar reddingsboeien om het hoofd te kunnen bieden aan de progressieven. In ’99 vlogen ze (eindelijk) uit de regering en sindsdien hebben ze alles gedaan om er terug in te komen (ze waren het niet gewoon van niet meer de “almachtige” te zijn).

Om te beginnen hadden ze ‘populaire’ programmapunten nodig: Onlangs heeft Vandeurze in de pers zelf verklaard dat de CD&V haar programma baseert op wat “leeft” in de samenleving en op wat de mensen willen. Op zich is dat niet slecht maar het houdt wel een paar bedenkingen in nl.: door haar programma daaraan aan te passen wil de CD&V in de regering. Daaruit volgt dat de CD&V regeringsdeelname belangrijker vindt dan de authenticiteit van hun project. Het principe van het systeem met politieke partijen is toch juist dat de burger een keuze maakt volgens zijn/haar opvattingen en ideeën? Socialisten, liberalen, groenen, het VB, … Allemaal hebben ze een programma dat aansluit bij hun visie op de maatschappij. Bij de CD&V is het blijkbaar omgekeerd: de partij maakt een keuze op het vlak van programmapunten op basis van de opvattingen van de bevolking (hoe kun je trouwens over “de burger” spreken als je ziet hoe versnipperd het politiek landschap tegenwoordig is?). De toppers daaruit: meer bevoegdheden voor Vlaanderen (de homogene bevoegdheidspaketten weet je wel), BHV splitsen, kernenergie, “meer veiligheid en rechtvaardigheid” (waar gaat dit in godsnaam over? Waar is die zogenaamde inhoud?), enz.

Andere veranderingen sinds ’99: een naamsverandering door er de V van Vlaams in te proppen om wat stemmen van het VB af te kunnen snoepen, de christelijke component wat achterwege gelaten, nieuwe mensen, een aanhangsel in de vorm van de NVA (levert extra stemmen op en geeft de NVA meer gewicht op de politiek in dit land dan dat ze eigenlijk waard zijn), en dat alles aangelengd met een keiharde en schaamteloze manier van oppositie voeren. Tot ze merkten dat de socialisten en liberalen iets hadden dat zij niet hadden: een ideologie. Dat heeft zijn wortels in de geschiedenis: het liberalisme is een veel oudere politieke ideologie en de liberale partij is de oudste in dit land. Die is opgericht op basis van een aantal fundamentele waarden die ook de achtergrond vormen van de oprichting van België in 1830. Dat zie je in de grondwet waarin een heleboel vrijheden zijn opgesomd. Voor die tijd was dit een heel modern gedachtegoed. Ook het socialisme is ontstaan op basis van een bepaalde maatschappijvisie. De christendemocratie is, als een afsplitsing van de katholieke stroming, ontstaan o.l.v. o.a. priester Daens op het einde van de 19^e eeuw (vandaag 100 jaar geleden gestorven). Pas na WOII kwam het op de voorgrond toen de toenmalige Katholieke Partij zich omvormde tot de CVP en zich een christendemocratisch gedachtegoed aanmat dat een soort derde weg moest vormen tussen het liberalisme en het socialisme om zoveel mogelijk kiezers te kunnen winnen. Mijn punt is dus: het liberalisme en socialisme zijn ontstaan vanuit een bepaalde maatschappijvisie, de christendemocratie is voornamelijk ontstaan om zoveel mogelijk kiezers van deze laatste twee weg, en dus binnen de invloedsfeer van de Kerk te houden. Een ideologie is er in de regel wel, maar die is eerder opportunistisch dan echt moreel gegrond en stoelt op het zgn. “personalisme”, nl. het beleid zoveel mogelijk verplaatsen naar de laagst mogelijke niveaus (met als laagste niveau de gezinnen) omdat het individu nood heeft aan verankering in de maatschappij en zich pas echt kan ontplooien in groepsverband. Mooie woorden nietwaar? Maar in de praktijk komt het neer op één allesomvattende mentaliteit: “kerktorenmentaliteit”. Hou de mensen in hun dorp, dicht bij hun pastoor (en dus ook onder diens invloed), zodat de staat zich zoveel mogelijk afzijdig kan houden. Gevolgen: stadsvlucht, een volgebouwd platteland, elke dag files, en een fundamentele wereldvreemdheid die nu nog altijd manifest is in de dorpen en gemeenten.

Maar goed. Terug naar de 21^ste eeuw en de ideologie: door hun drang om terug in de regering te komen, hadden ze inderdaad een programma opgemaakt dat een samenraapsel was van wat er volgens de bevolking fout liep in de samenleving. Daarom hebben ze Wouter Beke die draak van een boek laten schrijven over de “mythe van het vrije ik” waarin hij het personalisme weer eens oprakelt en de VLD de gordijnen injaagt uit ergernis.

Over “goed bestuur” zou ik een volledig apart artikel kunnen schrijven maar dat ga ik voorlopig achterwege laten. Enkel dit wil ik daarover kwijt: door al het gezeik van de CD&V over 28 gevangenen en overheidsgebouwen zijn we zelfs de afgang van de Vlaamse regering o.l.v. de CD&V vergeten in het wegenvignettendossier. Of de aanstelling van ex-Unizo-leider (en dus één van de belangrijkste spreekbuizen van de bedrijfswereld) tot milieuminister in de Vlaamse regering (!!!!). De eerste die Leterme trouwens kan betrappen op het geven van een éénduidig en rechtlijnig antwoord op een vraag mag het me laten weten. Als dat een voorproefje is van goed bestuur dan weten we allemaal waar de CD&V zal eindigen over 4 jaar.

Goed bestuur is niet meer dan één element in het rijtje van eindeloos herhaalde CD&V-clichés, geflankeerd door andere big hits zoals het “en/en-verhaal“, “…voor de mensen…“, “de mensen hebben recht op…“, “paarse wanbeleid“, “de leugens van Verhofstadt“, en de absolute topper “méér Vlaanderen“.

Daarom heb ik op OpenVLD gestemd. En daarbij: ik heb het niet voor partijen die mij vertellen wat goed voor mij is. Ik heb het eerder voor partijen die zeggen wat goed voor de samenleving is.

Ik heb op OpenVLD gestemd

Tis maar dat je het weet. 🙂

Als reactie op al diegenen die niet durven zeggen op wie ze gestemd hebben om één of andere vreemde reden. Nochtans is er in campagnetijd weinig van te merken. Dan verdedigt iedereen zijn/haar favoriete partij met veel overtuiging, of – en dat is meestal het geval – gaat men graag in de aanval tegen de regering. Maar na de verkiezingen, dan moet je niet vragen op wie ze gestemd hebben! Tsssss

btw: mijn opmerkingen over de CD&V-stemmer hieronder zijn uiteraard sarcastisch bedoeld ;). Maar het neemt niet weg dat ik die partij veracht.