Over de VLD:
Het vaakst gehoorde verwijt aan het adres van de VLD (niet de regering, alleen de VLD blijkbaar), is dat ze hun ‘beloftes’ niet zijn nagekomen. De oppositie is daarmee begonnen en de bevolking heeft deze dooddoener snel overgepakt.
Bekend voorbeeld van zo’n belofte is de zgn. ‘modelstaat’. De CD&V hebben deze belofte, die natuurlijk niet nagekomen is, een hoofdrol gegeven in hun anti-paarscampagne. Stel dat de modelstaat er toch zou gekomen zijn, dan zou dat wel straf geweest zijn aangezien we dan de eerste modelstaat in de wereld zouden zijn. Een modelstaat bestaat natuurlijk niet. Het is een ideaalbeeld dat je alleen zo goed mogelijk kan proberen te benaderen en ik ben ervan overtuigd dat op dit vlak 8 jaar paars dit land heel veel deugd gedaan heeft. Jammer dat de mensen zich zo snel laten inpakken door populisten die er niks beters op verzinnen dan een regering af te rekenen op 28 marginalen die ontsnappen uit hun kot, en op een paar overheidsgebouwen die verkocht zijn (why would we care???). Toen de CVP in de regering zat, had de VLD had wel betere munitie om mee te schieten: Dutroux (toen bleek dat het gerecht in dit land op niks trok), de ontsnapping van Dutroux (toen bleek dat ook de politie een puinhoop was), dioxinecrisis (tijdlang verzwegen door de regering want het waren bijna verkiezingen), werkloosheid, slabakkende economie, etc. In die 8 jaar is de rommel al voor een deel opgekuist, maar er is nog werk te doen (justitie, belastingsysteem en financiën voorop).
Over de paarse regering wil ik dus het volgende kwijt:
Ten eerste: in een coalitiesysteem MOET je compromissen sluiten dus je kan nooit je volledige programma realiseren.
Ten tweede: zoals gezegd moet je een verschil maken tussen programmapunten en streefdoelen. Als Verhofstadt zegt dat zijn doel de modelstaat is, dan is dat geen belofte maar een streefdoel want een modelstaat bestaat niet. Het is een ideale maatschappij die je zo dicht mogelijk kunt proberen te benaderen.
Ten derde: de initiatieven van een goeie federale regering moeten mijns inziens op de lange termijn liggen. De grote merde met verkiezingen is dat regeringspartijen niet verder kijken dan de eerstvolgende 4 jaar. Dat is ook waarom de CD&V tegen de kernuitstap is. Ze weten dat de meeste Vlamingen daar sceptisch tegenover staan, buiten dat uit, komen 4 jaar in de regering en laten die kerncentrales ongemoeid verouderen en tegen 2015 zitten ze ofwel niet meer in de regering, ofwel kunnen ze nauwelijks nog aangesproken op wat de ondertussen bijna 60-jarige Leterme daar ooit eens 10 jaar geleden over gezegd heeft.
Over CD&V:
Voorspelling: de CD&V zal over 4 of 8 jaar mogen opkrassen. Het is nu eenmaal een trend: de christendemocratie wordt steeds minder populair, afgezien van een paar goede tussentijdse resultaten in verkiezingen waaronder deze van gisteren. Maar het zal hen niet redden want hun maatschappijvisie is zo verouderd als wat. De secularisering is in volle gang en je ziet dat ook aan de partij: die zoekt krampachtig naar reddingsboeien om het hoofd te kunnen bieden aan de progressieven. In ’99 vlogen ze (eindelijk) uit de regering en sindsdien hebben ze alles gedaan om er terug in te komen (ze waren het niet gewoon van niet meer de “almachtige” te zijn).
Om te beginnen hadden ze ‘populaire’ programmapunten nodig: Onlangs heeft Vandeurze in de pers zelf verklaard dat de CD&V haar programma baseert op wat “leeft” in de samenleving en op wat de mensen willen. Op zich is dat niet slecht maar het houdt wel een paar bedenkingen in nl.: door haar programma daaraan aan te passen wil de CD&V in de regering. Daaruit volgt dat de CD&V regeringsdeelname belangrijker vindt dan de authenticiteit van hun project. Het principe van het systeem met politieke partijen is toch juist dat de burger een keuze maakt volgens zijn/haar opvattingen en ideeën? Socialisten, liberalen, groenen, het VB, … Allemaal hebben ze een programma dat aansluit bij hun visie op de maatschappij. Bij de CD&V is het blijkbaar omgekeerd: de partij maakt een keuze op het vlak van programmapunten op basis van de opvattingen van de bevolking (hoe kun je trouwens over “de burger” spreken als je ziet hoe versnipperd het politiek landschap tegenwoordig is?). De toppers daaruit: meer bevoegdheden voor Vlaanderen (de homogene bevoegdheidspaketten weet je wel), BHV splitsen, kernenergie, “meer veiligheid en rechtvaardigheid” (waar gaat dit in godsnaam over? Waar is die zogenaamde inhoud?), enz.
Andere veranderingen sinds ’99: een naamsverandering door er de V van Vlaams in te proppen om wat stemmen van het VB af te kunnen snoepen, de christelijke component wat achterwege gelaten, nieuwe mensen, een aanhangsel in de vorm van de NVA (levert extra stemmen op en geeft de NVA meer gewicht op de politiek in dit land dan dat ze eigenlijk waard zijn), en dat alles aangelengd met een keiharde en schaamteloze manier van oppositie voeren. Tot ze merkten dat de socialisten en liberalen iets hadden dat zij niet hadden: een ideologie. Dat heeft zijn wortels in de geschiedenis: het liberalisme is een veel oudere politieke ideologie en de liberale partij is de oudste in dit land. Die is opgericht op basis van een aantal fundamentele waarden die ook de achtergrond vormen van de oprichting van België in 1830. Dat zie je in de grondwet waarin een heleboel vrijheden zijn opgesomd. Voor die tijd was dit een heel modern gedachtegoed. Ook het socialisme is ontstaan op basis van een bepaalde maatschappijvisie. De christendemocratie is, als een afsplitsing van de katholieke stroming, ontstaan o.l.v. o.a. priester Daens op het einde van de 19e eeuw (vandaag 100 jaar geleden gestorven). Pas na WOII kwam het op de voorgrond toen de toenmalige Katholieke Partij zich omvormde tot de CVP en zich een christendemocratisch gedachtegoed aanmat dat een soort derde weg moest vormen tussen het liberalisme en het socialisme om zoveel mogelijk kiezers te kunnen winnen. Mijn punt is dus: het liberalisme en socialisme zijn ontstaan vanuit een bepaalde maatschappijvisie, de christendemocratie is voornamelijk ontstaan om zoveel mogelijk kiezers van deze laatste twee weg, en dus binnen de invloedsfeer van de Kerk te houden. Een ideologie is er in de regel wel, maar die is eerder opportunistisch dan echt moreel gegrond en stoelt op het zgn. “personalisme”, nl. het beleid zoveel mogelijk verplaatsen naar de laagst mogelijke niveaus (met als laagste niveau de gezinnen) omdat het individu nood heeft aan verankering in de maatschappij en zich pas echt kan ontplooien in groepsverband. Mooie woorden nietwaar? Maar in de praktijk komt het neer op één allesomvattende mentaliteit: “kerktorenmentaliteit”. Hou de mensen in hun dorp, dicht bij hun pastoor (en dus ook onder diens invloed), zodat de staat zich zoveel mogelijk afzijdig kan houden. Gevolgen: stadsvlucht, een volgebouwd platteland, elke dag files, en een fundamentele wereldvreemdheid die nu nog altijd manifest is in de dorpen en gemeenten.
Maar goed. Terug naar de 21ste eeuw en de ideologie: door hun drang om terug in de regering te komen, hadden ze inderdaad een programma opgemaakt dat een samenraapsel was van wat er volgens de bevolking fout liep in de samenleving. Daarom hebben ze Wouter Beke die draak van een boek laten schrijven over de “mythe van het vrije ik” waarin hij het personalisme weer eens oprakelt en de VLD de gordijnen injaagt uit ergernis.
Over “goed bestuur” zou ik een volledig apart artikel kunnen schrijven maar dat ga ik voorlopig achterwege laten. Enkel dit wil ik daarover kwijt: door al het gezeik van de CD&V over 28 gevangenen en overheidsgebouwen zijn we zelfs de afgang van de Vlaamse regering o.l.v. de CD&V vergeten in het wegenvignettendossier. Of de aanstelling van ex-Unizo-leider (en dus één van de belangrijkste spreekbuizen van de bedrijfswereld) tot milieuminister in de Vlaamse regering (!!!!). De eerste die Leterme trouwens kan betrappen op het geven van een éénduidig en rechtlijnig antwoord op een vraag mag het me laten weten. Als dat een voorproefje is van goed bestuur dan weten we allemaal waar de CD&V zal eindigen over 4 jaar.
Goed bestuur is niet meer dan één element in het rijtje van eindeloos herhaalde CD&V-clichés, geflankeerd door andere big hits zoals het “en/en-verhaal“, “…voor de mensen…“, “de mensen hebben recht op…“, “paarse wanbeleid“, “de leugens van Verhofstadt“, en de absolute topper “méér Vlaanderen“.
Daarom heb ik op OpenVLD gestemd. En daarbij: ik heb het niet voor partijen die mij vertellen wat goed voor mij is. Ik heb het eerder voor partijen die zeggen wat goed voor de samenleving is.
Filed under: "my life", België, Politiek | 3 Comments »
DIGB 