We kijken film vanavond!

De spreiding van goeie films op tv is ook niet echt logisch te noemen. Soms (meestal) is er geen enkele goeie te bekijken. En als er dan wel eens een goeie is, dan voelen de andere zenders zich blijkbaar geroepen om daar iets tegenover te stellen. Ja, vrije markt kan soms frustrerend zijn. Wat kunnen thuisblijvers vanavond bekijken?

– Phone booth (Ka2)
– Heat (VT4)
– En als Heat je bevalt, dan gaat The Insider je ook bevallen (ITV).
– Cassablanca (Canvas)
– Silence of the Lambs (Ka2)
– Titanic iemand? Het zal voor die ongelukkige mens zijn die in ’97 in coma ging en nu pas wakker wordt. (BBC2)
– The Tuxexo (BBC1). Heerlijk fout met Jackie Chan
– last but not least: Ghostbusters!!!! (Ka2)

Powered by ScribeFire.

Conservatieve tijdsloze

Hm, nog eens over die tijdloze……  Wordt het niet eens tijd om wat minder conservatief te zijn? Kbedoel, we gaan hier seffens de laatste 2 jaar van dit decennium in en er staan maar een tiental nummers uit de 00’s in de lijst.

Het eerste: Tool – Schism op 15
Het tweede: QOTSA – No one knows op 35
Het derde: Absynthe Minded – My heroics, part one op 37

10 jaar geleden, in ’97, toen stond Smells Like Teen Spirit al op 4, Losing my Religion op 6, Creep op 7, One op 9, Alive op 10, Suds & Soda op 11, One (nu van U2) op 14, etc.

-Dus: ofwel waren de 90’s goddelijk goed en gaan we dat nooit meer evenaren.
-Ofwel staan er toevallig enorm veel nummers uit de 90’s in de lijst omdat de jaren ’80 zo slecht waren en de jaren ’70 lang geleden zijn en daarvan alleen de absolute top in de lijst kan blijven.
-Ofwel zijn we gewoon veel te conservatief en stemmen er veel te veel achteromkijkende nostalgische oude rockers op de tijdloze.

Powered by ScribeFire.

Niet dus

Niet dus. Wat een verrassing.

Powered by ScribeFire.

Tijdloze

Hij is nog aan de gang! Nog 40 minuten (lokale tijd) (met lokale tijd bedoel ik eigenlijk de schrijftijd). Straks gaan ze bekendmaken welke luisteraar de beste pronostiek afgeleverd heeft voor hun tafelvoetbaldinges, en ik verheug mij al.

Ja, ik heb zelfvertrouwen te koop!

Nee, ik weet niet meer wat er te winnen valt.

Toch een paar vreemde vaststellingen gedaan ivm hun lijst:

– Waar zijn de Beatles naartoe??  Halooo-oooo?
– Waarom staat Alive bóven Black van Parelconfituur?
– Waarom zouden Radioheadfans huilen bij het feit dat Creep niet op één staat? Echte Radioheadfans zijn Creep allang beu.

Aja, mijn top-drie:

1) Street Spirit (Fade Out) – Radiohead
2) Angel – Massive Attack
3) Newborn – Muse

De waarschijnlijke top-drie: dezelfde als vorig jaar.

Ik zal straks laten weten wat ik gewonnen heb.

Kerstgeschenken

De beste geschenken zijn deze die je héél lang als nieuw kunt ervaren, en zelfs daarna ook héél lang nuttig blijven.

Ik heb het over boeken. Dikke boeken. En geen gewone dikke boeken,
maar dikke boeken die ook nuttig zijn omdat je ook nadat je ze helemaal
gelezen hebt, ze nog eens kan openslaan om er iets in op te zoeken.

Op mijn verlanglijst stonden 2 boeken (zo houd je er voor jezelf nog een verrassingselement in: welk boek zal het zijn??).

A short history of nearly everything (geïllustreerd) van Bill Bryson

De complete fotogids van National Geographic,

iets wat voor mij als trouwe abonnee een must have is.

Het is de tweede geworden, wat ik stilletjes ook hoopte. Die eerste vind ik wel eens in De Slegte en ik ben nog niet door mijn huidige voorraad van Bill Bryson heen. Nu nog Walk in the woods, daarna Mother Tongue, en daarna zien we wel. En ik ben heus niet zo cool dat ik dat allemaal in het Engels lees, hoewel ik dat eigenlijk zou moeten.

Powered by ScribeFire.

Krank

Ik voel me ziek, en ik ben het waarschijnlijk ook. Ik weet het niet zeker want de thermometer heeft het begeven, platte batterij waarschijnlijk. Ik heb 3 tournaviskes versleten om het batterijcompartiment open te krijgen maar tevergeefs. Ondertussen is dat vijzeke al zo afgesleten dat het waarschijnlijk nooit meer open kan.

Ik heb het zien aankomen he! Ik vond al dat tijdens het kerstfeest alle snotteraars verdacht veel behoefte toonden om naast mij te gaan zitten.

Hoofdpijn, rugpijn, krampen, vermoeidheid. Het valt nog wel mee. Ik ga er mijn werk niet voor laten. Van pillen moet ik niet weten, daar moet ik er al genoeg van nemen. Je kent dat misschien: je neemt pil A, daarna pil B tegen de nevenwerkingen van pil A, en tenslotte pil C tegen de nevenwerkingen van pil B of tegen de neveneffecten van pil A omdat pil B alleen niet volstaat. No way dat ik daar nog eens asperine bij ga doen!

Powered by ScribeFire.

2007

Het zit er bijna op, en net zoals vorig jaar voel ik me geneigd even de positieve punten tegenover de negatieve te zetten.

Positief:

– Geslaagd op den unief.
– Een getunede lente heeft de zomer knock-out geslagen.
– Veel gekoerst met mijn velo, zo naar Nederland en terug elke dag in de zomer. Het is zeker het jaar van de meeste grensoversteken. Leve de Benelux en leve Schengen!
– Nieuwe camera! Mens, da was geestig om te kopen. Aanrader!
– Nieuwe blog: deze. Toch wel een verrijking van mijn leven. Als je het zo naleest ga je op den duur zelf geloven dat je leven interessant is.
– Reis van mijn dromen. Letterlijk: want ik droomde erover, en tijdens die reis had ik ook wijze dromen, over Batman en al.
– Het kotleven: daar zou ik romans over kunnen schrijven. Maar ik ga het niet doen.
– Muzikaal topjaar met een hoop goeie nummers op de radio, een hoop goeie cd’s, een hoop nieuwe groepen en 2,5 festivals meegepikt.

Negatief:

– Slechte zomer
– Betrekkelijk saai: niks wereldschokkends gebeurd. Zeker niet in vergelijking met vorig jaar.
– Freakin’ hartritmestoornissen driving me insane

Dat is het ongeveer. Eigenlijk was 2007 niet zó speciaal. Een overgangsjaar zullen we maar zeggen. In dat geval zal er volgend jaar wel wat meer over te bloggen zijn dan over verstopte gootstenen en zo. Een jaar zoals 2006 bijvoorbeeld, een rollercoaster van een jaar was dat. De meeste even jaren trouwens. Telkens als het voetbal is.

Waw, wat een overvloed aan links. Als dat geen verdoken reclame is voor mijn eigen tent dan weet ik het ook niet meer. Ik ben een sloeber, ik weet het.

Groot dictee

Meegedaan met het dictee. 20 fouten. Sommige daarvan zijn schandalig, en daarvoor verdien ik dan ook een paar weken eenzame opsluiting:

– Brijig ipv breiig
– Neergevleid ipv neergevlijd
– Scene ipv scène

Dan heb je die vervelende samenstellingen, waarbij er eigenlijk geen regel is of het nu aan mekaar geschreven moet worden of niet:

– Op- en neergaan ipv op en neer gaan / op-en-neergaan
– tekeer gingen ipv tekeergingen
– fijn gesneden ipv fijngesneden (en als het nu fijn én gesneden is?)
– witte kool ipv wittekool (maar wel: groene kool. wtf?)
– Oud-Testamentische ipv oudtestamentische (maar wel: West-Vlaamse. wtf?)
– jongsafaan ipv jongs af aan (het wàs nu eens niet aan mekaar….)
– Klip en klaar ipv klip-en-klaar (nooit van gehoord)
– Bovenop ipv boven op

Een paar hoofdletterkwesties:
– die zevenslaper ipv Die zevenslaper na het openen van de aanhalingstekens
– godsgezanten ipv Godsgezanten (wtf? Dit kan toch betrekking hebben op eender welke god?? Verklaring in de Standaard: “Samenstelling met God => hoofdletter”. Ok, dat gaan we dan consequent doortrekken).
– schriftlezing ipv Schriftlezing (waaruit kun je in godsnaam Godsnaam afleiden dat het hier om het Heilig Schrift gaat??)
– Oud-Testamentische ipv oudtestamentische: zie boven
– Jacobsladder ipv jakobsladder

Een paar vreemde/onbekende woorden:
– Bettel ipv Betel (dat schijnt een Bijbelse stad te zijn)
– exquize ipv exquise (ik dacht: een adjectief, dat zal met een ‘z’ zijn, zoals ‘roze’ en ‘fameuze’ en ‘frauduleuze’)
– Bajanten ipv bacchanten (nooit van gehoord, ik dacht ik probeer het eens op z’n Spaans)

Een verkeerd begrepen woord:
– Schene ipv schenen (zie je nu wel dat er problemen van komen als je die laatste ‘n’ laat vallen?? Ja, lach maar met de West-Vlaming westvlaming)

En tenslotte nog een inconsequentie:
– Jacob ipv Jakob. (En wat dan met al de Jacobs in deze wereld? En waarom mag je Jimi Hendrix dan wel schrijven zoals je wilt? Ik heb er trouwens Jimmy Hendrycx van gemaakt)

Powered by ScribeFire.

Ein flamme für den Weltfrieden

Truly!

Met dank aan mijn inspiratie.

A man’s attitude… a man’s attitude goes some ways.

Part I: Choices 

Als ik de vrijdag mijn kot in Brussel gepakt en gezakt verlaat om naar Brugge terug te keren, dan heb ik twee keuzes:

– Ik ga naar links, om een eindje verder aan de kerk de tram te nemen die mij naar het metrostation voert vanwaar de metro me naar het Centraal Station brengt. Dan moet ik nog 3 minuten te voet van het metrostation naar de grote hal. De combinatie tram + metro neemt ongeveer 20 minuten in beslag, zonder wachttijden.

– Ik ga naar rechts om op het eind van de straat de bus te nemen die me naar de Kunstberg brengt, vanwaar ik te voet 6 minuten nodig heb om de grote hal van het station binnen te komen. Alles samen duurt dit 25 minuten, wachttijden niet inbegrepen.

Welke keuze maak je als je weet dat de bus om de 8 minuten rijdt en de tram om de 10 minuten? De wachttijd voor de metro duurt maximaal 5 minuten.

Nog niet antwoorden, ik moet hier nog aan toevoegen dat je 25 minuten hebt om de trein te halen. Start!

Vorige vrijdag koos ik de tram. Ik moest 5 minuten wachten aan de tramhalte. Toen ik aankwam in het metrostation vertrok de metro voor mijn neus en moest ik 3 minuten op de volgende wachten. Gevolg: trein gemist, 20 minuten wachten op de volgende trein. Zo zie je maar.

Part II: Treinrit

Toen ik in de trein geïnstalleerd was (de meeste plaatsen waren nog vrij) vroeg een man me of de plaats tegenover me nog vrij was, waarop ik instemmend antwoordde.

Et maintenant ca commence! Om één of andere reden voelde ik dat de ruimte tussen de stoelen plots veel kleiner geworden was en ik voelde een lichte aarzeling om mijn mp3 speler in te schakelen. Zou dit niet te asociaal zijn? Maar anderzijds: waarom zou het nu asociaal zijn en in die tientallen andere treinritten niet?

Ik wachtte even met mijn muziek aan te zetten en ik nam mijn boek van Bill Bryson. De man tegenover me, ik schat hem 45, maatpak, das, lange mantel, keek met een blik van herkenning naar het boek en mompelde iets.

“Shit, nu moet ik reageren”, dacht ik. En zo gebeurde het: een gesprek trok zich op gang. Met een wildvreemde. Gesprekken met wildvreemden zijn moeilijk omdat ze zo gemakkelijk zijn: er is niks dat je ze al verteld hebt, je kunt zowat alles vertellen wat je in je leven al meegemaakt hebt en je weet dat hij het niet aan je vrienden zal doorvertellen of zo.
Anderzijds: waarover kun je beginnen? Er is geen basis, geen voorgeschiedenis, geen gemeenschappelijke ervaring, geen gemeenschappelijke kennissen, niks.

Soms leek het een interview aangezien hij meestal vragen stelde aan mij, waarop ik antwoordde. Zelf zweeg hij en keek geïnteresseerd. En telkens als ik uitgepraat was…….awkward silence. Pure horror! En ik was zelf ook weigerachtig vragen te stellen, want…. wat interesseert mij dat? En…. wie ben ik om een vreemde te ondervragen?

Het ging over studies, politiek, het onderwijsdecreet, het leger, godsdienst, de dood (de dood for Christ’s sake!) en onderwijs in Vlaanderen.  De man bleek kapitein te zijn bij het leger, en assistent aan de VUB (waar ik studeer). En hij woonde dan ook nog eens in Brugge (zoals ik). Hij gaf colleges over…..beslissingen nemen en kansberekeningen (zie deel I). Stel dat ik de bus had genomen, zou ik dan een relaxte treinrit met boek en walkman gehad hebben? Wie weet….

Aangekomen in Brugge vroeg hij mijn emailadres. Diezelfde avond nog stuurde hij een email met de vraag om een nieuwe ontmoeting….

Part III: Choices bis 

– Stel dat hij homo is…… zou hij dan iets van mij willen? En zoja, waarom denkt hij dan dat ik homo ben?? Hoe herkennen homo’s elkaar überhaupt? Is er een bepaald kenmerk dat homo’s hebben en dat ik toevallig ook heb? Dit is belangrijk want het kan verklaren waarom ik nog steeds vrijgezel ben…..

– Stel dat hij geen homo is…… ok, maar dan nog vind ik het vreemd om met iemand die ik amper ken iets te gaan eten (want dat was het voorstel).

Voor hetzelfde geld was het een aantrekkelijk meisje geweest daar tegenover me in de trein….  Dan zou ik niet lang getwijfeld hebben over dat eten.

Part IV: de hamvraag

Wat antwoord je op die email?