Eindejaarslijstje deel 2

Wat vindt u het beste en wat het slechtste radio- en/of tv-programma van 2008?

Na die eerste vraag is de tweede zo banaal, nietwaar? Toch lees ik steeds de antwoorden in Humo en sla ik de eerste vraag over. Iedereen zegt toch altijd “crisis”.

  • Beste radio: Stubru in het algemeen, Music for Life en de Maxx in het bijzonder. Maar met stip op 1: Last.fm!
  • Slechtste radio: 4fm. Ik heb een hékel aan evergreens. En zeker die van Brian Adams en Céline Dion. Er komt weinig goeds uit Canada…
  • Beste tv: Top Gear, House MD, Lost (helemaal back on track), het WK Snooker, het EK voetbal op de Engelse tv, De Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix, de Tour.
  • Slechtste tv: reclame, Sarah, Piet Huysentruyt, de Lotto, voetbalcommentaar van Eddy Demarez, Gilles de Bilde in élk voetbalprogramma, Studio 1 met Frank Raes (voor cafépraat kan ik ook op café gaan).

Dokters en Dochters

Vandaag in De Morgen: de amateurgezelschappen aan het woord die zich elke dag belachelijk maken op het einde van Man Bijt Hond. That’s right: belachelijk maken. Tragisch. Want onbedoeld.

Ook ik liep er van in het begin met open ogen in. Mijn eerste reactie was “waar hebben ze die nu weer gevonden”, en vervolgens begon ik het steeds irritanter te vinden.

Maar intussen heb ik het wel begrepen. Het is één grote satire, waarbij de acteurs het er opzettelijk ‘speculoospasta-op-mijn-brood’-dik opleggen, alvorens 5 seconden lang in paniek net langs de camera te staren alsof ze net hebben ontdekt dat hun partner hen bedriegt (wat in de meeste gevallen ook daadwerkelijk het scenario is).

Leuk idee en zo. Als “Thuis” of “Familie” te kakken wordt gezet, sta ik meestal op de eerste rij (no need to comment, Tina; I know!). En in een programma als “In de Gloria” zou dat ook lukken, maar níet in Man Bijt Hond.

Waarom niet? Omdat Man Bijt Hond al vanaf de eerste aflevering – intussen al 12 jaar geleden – een uur in de wind stinkt naar uitlachtelevisie. Schijnbaar willekeurige beschrijvende tv, waarbij toch telkens de grootste randgevallen breed op het scherm worden uitgesmeerd, en die zogezegd “de Vlaming” moeten voorstellen.

Maar die mensen bestaan écht. Dat is géén satire. Dus wat gebeurt er als je vlak na “Wordt gevolgd…” een satirische vervolgsoap plaatst? Exactly: je gaat er vanuit dat de mensen in die soap altijd zo acteren en dat dat representatief is voor het amateurtoneel in Vlaanderen. De acteurs hebben dan ook schijnbaar een even grote slag van de molen gekregen als de arme drommel die 3 minuten eerder in “Wordt gevolgd…” voor aap is gezet.

Maar om met een verstandig woordje te eindigen: het is die arme drommel zijn eigen schuld; hij moet maar niet zo onozel zijn; en het is ook die acteurs hun eigen schuld; ze moeten maar niet meedoen.

Was beter dan Dokters en Dochters: Vaneigens, De lustige lezers, De korste Quiz, Vrienden van de poëzie
Was slechter dan Dokters en Dochters: Zonder handen, De Rodeo in het zwembad (of was dat niet op het einde?).

Madagascar bis

Madagascar is een vreemdsoortig reisverslag. De mannelijke vertelstem klinkt laconiek, moe, depressief, fatalistisch, ongeïnteresseerd, beschrijvend, slaapverwekkend, intiem, subjectief, persoonlijk,
onnatuurlijk, ingesproken. We kijken door de ogen van de vertelstem. Een beproefde techniek in bepaalde oorlogsfilms, of ‘first person shooter-games’. Waarom Madagascar? Waarom geen ander land? Geen idee.
Hij noemt Madagascar een Derde-wereldland. Foute boel. De Derde Wereld dateert uit de Koude Oorlog. Er was het Westen, het communistische Oosten, en de Derde Wereld, hoofdzakelijk bestaand uit Afrika en
Zuid-Amerika, waar Amerikanen en Russen streden om invloed. Nu is de term “Derde Wereld” in onbruik geraakt en ietsje respectloos.

“Het valt mij op dat de mensen hier alles op hun hoofd dragen. Werkelijk alles.” Vind maar eens een Zwart-Afrikaans land waar ze het niet doen. Beter voor je rug dan alles met je armen te dragen.

Madagascar

Een eiland is een landoppervlakte dat aan alle kanten omringd is door water, maar kleiner is dan een continent en groter dan een rots of een zandbank.

Een continent is een zeer grote landmassa die niet of vrijwel
niet met ander landmassa’s verbonden is. Hierbij wordt alleen gelet op
land en water, niet op de waterdiepte, onderzeese bergruggen of het continentaal plat. Volgens Britannica telt de wereld de volgende zeven continenten: (van groot naar klein): Azië, Afrika, Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Antarctica, Europa en Australië.[1]

Interessant. Daarnet werd op Canvas Madagascar het vierde grootste eiland ter wereld genoemd. Eerst en vooral vind ik het persoonlijk niet echt interessant om te weten welk eiland het vierde grootste ter wereld is. Net zomin vind ik het interessant om te weten wat de vierde grootste stad ter wereld is (en daarom weet ik het ook niet).
Maar toch vroeg ik me af hoe je een eiland definieert. Ik dacht altijd aan een stuk land dat volledig omringd was door water. Maar dan is Amerika of Eurazië ook een eiland. Waar trek je de grens? Wikipedia bracht de oplossing aan: een eiland is kleiner dan een continent. En een continent is niet gelijk aan een werelddeel: een continent is een grote homp land. Dat wist ik niet eens. Ik dacht dat een continent een werelddeel was, en Australië dus het grootste eiland ter wereld. Logisch. Check yourself.

Als Madagascar het vierde grootste is, welke zijn dan de grootste (eilanden ter wereld)? Waarschijnlijk komt Groenland op 1. 2…. Borneo? 3….. Papoea New Guinea? Wil iemand eens opzoeken? Ik heb de moeite niet genomen.

Straf…. Wie heeft ooit beslist dat er 6 continenten zijn? Waarom is Australië bijvoorbeeld een continent en geen eiland? Het is verdorie één land, dat kun je toch wel een eiland noemen toch? Een verdomd groot eiland. Veel groter dan Groenland!

Dat verdient Jordanië!

Het lijkt wel een rage:

  • Radio 1

  • Radio 2

  • Vlaanderen vakantieland (zaterdag 27/9)  (morgen dus)  (allemaal kijken)

Om van mezelf nog maar te zwijgen!

Radio 1 reist trouwens in november naar Jordanië, wat volgens mij niet de ideale maand is: 15 graden is de gemiddelde temperatuur op dat moment. Ze zouden dus beter geen reclame meer maken à la “dobber in de Dode Zee”. Extreem koud is het niet, maar je moet er nu toch ook niet in je zwembroekje gaan rondspringen.

Wie dacht dat ik het Jordanië-verslag al had opgegeven: berg die gedachten maar al op want dit is hoogstens een vertraging. Het verslag van de voorlaatste dag staat al 2 weken in de steigers, ergens in mijn lijst van drafts. Ja, ik heb daar tegenwoordig een lijst van. Handig, want de inspiratie komt bij mij altijd in golven en dan schrijf ik meer dan één post per keer. Ik spaar er dan beter een paar op voor de inspiratieloze momenten.

Eddy Demarez

Wat dacht je van een experimentje? Ik ga niet vooraf zeggen waarover deze post gaat, maar ik laat je het zelf ontdekken.
Laat even dit verslag afspelen van Bergen-Anderlecht en lees intussen mee. Let goed op de intonatie van verslaggever Eddy Demarez als hij onderstaande zinnen zegt.

“…eeeen een doeltrap”

“…is het toch wel moeilijk, die afwerking”

“…nu toch al twee kansen voor Anderlecht”

“…nu toch al een wissel bij Anderlecht”

“…maar Bergen heeft nog niet één keer echt kunnen dreigen”

“…en dat is tegen de gang van het spel in”

“…de voorsprong voor Bergen”

“…en dan is het vrij makkelijk knikken”

“…en die wordt binnengeknikt door Wasilewski”

“…en zo staat het 1-1”

“…dat is toch een betere weergave dachten we zo van de verhoudingen op het veld”

“…en dan nu deze vrije trap en Wasilewski heel erg vrij toch wel”

“…en Herpoel kan daar heel weinig tegen doen”

“…verrassend genoeg is het Bulykin die binnen is gebleven”

“…wellicht dan euh Jakovenko”

“…goeie voorzet van Boussoufa die z’n stempel nog niet echt heeft kunnen drukken op deze wedstrijd”

“…Juhász wel, maar die vindt het kader niet”

“…die ook na de rust redelijk rommelig blijft”

“…het ziet er misschien makkelijker uit dan het uiteindelijk is”

“…maar wel een goeie vrije trap van Boussoufa alweer”

“…Jakovenkoooo…in de armen van Herpoel”

“…en dan die kopbal van WasileWski en die gaat niet zo heel ver naast”

“…en zo is er toch wel weer wat dreiging van Anderlecht in de tweede helft”

“…komt er toch wel gevaar vanop de flank met kopballen”

“…en dan is het toch 1-2 voor Anderlecht”

“…Anderlecht al een aantal keer met voorzetten vanaf de flank en met vrije trappen ook gevaarlijk geweest”

“…er kwamen wel mogelijkheden”

“…en dan de kans voor Jarju!”

“…en dat allemaal 2 minuten voor tijd”

“…en Anderlecht heeft Bergen een beetje terug in de wedstrijd gebracht…”

“…door na die 1-3 voorsprong achteruit te kruipen”

“…en zonder dat het ook nu echt dreigend wordt”

Als je erop begint te letten wordt het inderdaad lachwekkend, maar op den duur is het gewoon irritant. Eddy, hou daar eens mee op, we hebben geen behoefte aan een tweede Koen Meulenaere.

Hans’ visie

Ok, dit is misschien niet zo interessant, maar ik had gezegd dat ik specifiek ging letten op Hans De Clercq en zijn voorspellingen tijdens de Tourrit naar Hautacam. Zogezegd, zogedaan en dus zat ik met een bic en een bladje papier voor de tv, als een echte freak nota te maken van Hans’ vooruitziendheid.

In chronologische volgorde:

Er is een ontsnapping op één van de eerste colletjes van de dag, derde categorie.
Voorspelling: “Als ze bovenkomen met 1′ voorsprong, dan zou het kunnen dat ze 5 à 6′ voorsprong zullen hebben aan de voet van de Tourmalet”.
Uitkomst: het peloton neemt rustig de tijd voor een plaspauze en de bevoorrading. De kopgroep loopt 8’30” uit, De Clercq scoort.

Eén van de renners in de kopgroep is Cancellara van CSC.
Voorspelling: “CSC hoopt waarschijnlijk Cancellara over de Tourmalet te krijgen zodat hij hen van dienst kan zijn in de aanloop naar Hautacam”
Uitkomst: in de aanloop van Hautacam zorgen Voigt en Cancellara voor een verschroeiend tempo zodat de achtervolgende groep niet meer kan terugkeren. De Clercq scoort opnieuw.

Een renner van Agritubel (Bichot) probeert de sprong te maken van het peloton naar de kopgroep.
Voorspelling: “Dit is hopeloos.”
Uitkomst: Bichot komt heel dicht bij de kopgroep (10″ volgens Wuyts, 35″ volgens de GPS), even ziet het ernaar uit dat De Clercq ernaast zat. Uiteindelijk is Bichot er dan toch niet in geslaagd de kloof te dichten. De Clercq blijft op koers.

Voorspelling: “Het zou me niet verwonderen als er een favoriet zou wegspringen in La Mongie (4 kilometer van de top van de Tourmalet). Dit is een uitgelezen moment.”
Uitkomst: er gebeurt niks in La Mongie. Jammer, Hans!

Voorspelling tijdens beklimming van de Tourmalet: “Als er een renner als Ricco ontsnapt zal er waarschijnlijk een CSC-er meegaan”.
Uitkomst: twee renners van Saunier Duval (de ploeg van Ricco) delen een prik uit en simuleren een demarrage. Jens Voigt van CSC volgt onmiddellijk in hun wiel. Puntjes voor De Clercq.

Voorspelling: “Andy Schleck is waarschijnlijk in vorm.”
Uitkomst: not! Andy Schleck gaat er meteen af op de slotklim. Het is zijn broer die uiteindelijk de show steelt.

Voorspelling: “Saunier Duval is waarschijnlijk iets van plan op de Tourmalet. Pionnetjes uitzetten voor een aanval van Ricco bijvoorbeeld.”
Uitkomst: na de prik van Saunier Duval en de reactie van CSC, hebben de eerstgenoemde niets meer ondernomen. Te voorbarig, Hans!

Op de Tourmalet rijdt Di Gregorio weg uit de kopgroep. Hij zal als koploper de slotklim naar Hautacam aanvatten.
Voorspelling: “Di Gregorio gaat de etappe niet winnen. In het dal gaat er misschien een minuut af zodat hij nog 5′ over heeft aan de voet van Hautacam, en dat is te weinig.
Uitkomst: “In het dal rijden Voigt en Cancellara zo hard dat Di Gregorio amper één minuut over heeft als hij de klim aanvat. Het duurt niet lang voor hij gegrepen wordt. Hans had gelijk, maar zijn voorspelling was iets bescheidener dan de werkelijkheid.

De klim naar Hautacam gaat van start.
Voorspelling: “Het zou me niet verwonderen als Ricco al heel vlug gaat aanvallen.”
Uitkomst: De klim is nauwelijks begonnen of Ricco probeert te ontsnappen. Right on, Hans!

Voorspelling: “Als Ricco wegrijdt gaan de klassementsrijders niet laten begaan. Deze keer zullen ze meegaan.”
Uitkomst: Frank Schleck en Cadel Evans gaan zonder probleem mee in Ricco’s demarrage. Ricco houdt op met aanvallen en zakt wat terug. Hij is duidelijk minder goed dan de vorige dag en De Clercq zijn al bij al evidente voorspelling komt uit.

Conclusie: Je kunt zeggen wat je wilt, maar Hans De Clercq sloeg de nagel vaker op de kop dan dat hij kemels schoot. Misschien doe ik eens hetzelfde met De Cauwer. Of toch niet want ik vind het zelf nogal slaapverwekkend.

Och Karl….

Heeft het iets met zijn voornaam te maken? Of is het de gewenning? Is het misschien een gebrek aan talent, zoals bij die andere Karl die eigenlijk Carl heet?

Ondeugende Karl

Niks van dat alles, maar enkel een kwestie van voorkeur. Ik moet Karl Vannieuwkerke niet. Althans niet in zijn praatprogramma Tour 2008. Karl spreekt op een geheimzinnige manier. Alsof alles wat hij zegt tussen ons beiden moet blijven. Hij heeft het fijnste der fijne glimlachjes op zijn mond. Een mond die hij amper durft open doen als hij spreekt. En zijn ogen blinken. Pretlichtjes alsof hij ondeugende dingen aan het vertellen is. Ik krijg er koude rillingen van en voel de neiging om hem iets ruws, iets grofs, iets bijtends toe te schreeuwen zodat hij weer normaal zou doen.

“Michael, hoe heb jij de rit van vandaag beleefd?”
“Wat vind je van de winnaar?”
“Beschrijf eens het gevoel van als eerste over de eindstreep te komen.” *Knipoog* Komaan Michael vertel nog eens over die emoties, die vreugde, die eindeloze triomf, die eindeloze glimlach, jajaaa toon die witte tanden nog maar eens.

Karl, hou op je te gedragen als een klein meisje en wees eens een echte presentator. Probeer eens een gesprek te hebben met je gasten in plaats van er een langgerekt interview van te maken. Hengel niet steeds achter die verdomde clichés en vraag eens iets onvoorspelbaars.

Vroeger was het beter

Ach, die nostalgie, die heroïek, die bikkelharde strijd van man tegen man. Karl krijgt er geen kippenvel van, Karl stelt er zich accordeonmuziek bij voor. Jawel, dát is de Tour voor Karl: accordeons, du pain, du vin, du boursin en coureurs die eigenhandig hun fiets herstellen in de jaren stillekes. Stel je voor! De coureurs moesten zelf hun platte banden verwisselen! Wat een helden waren dat toch! Deelnemers van de Dakar rally die toevallig voor hun tv zitten lachen Karl hartelijk uit. “Een platte band in een Frans dorpje is niet hetzelfde als een opgeblazen motor in de Sahara”, zullen zij je vertellen.

Karl en zijn rode draad

Karl stelt zijn gasten een dozijn vragen die hij allemaal netjes genoteerd heeft. Die vragen hebben geen logische volgorde en Karl vindt het niet nodig er een vorm van overgang tussen te steken. Nee, Karl laat gewoonlijk even zijn adem stokken, één seconde maar, en stelt dan een volgende vraag, met precies dezelfde intonatie als de vorige. Desondanks gaat die vraag over iets compleet anders. Over de ervaringen van Tom Waes bij het Kanaalzwemmen bijvoorbeeld.

“Collega Lieven van Gils is op zoek gegaan naar die smid, en dit…is het resultaat”

“Dit is het resultaat”, dat zegt hij elke dag opnieuw. De “aat” in ‘resultaat’ spreekt hij bijna fluisterend uit. “Dit is het resultaat, maar vertel het niet verder want eigenlijk is het een geheim!!!

[…] (1 seconde waarin Karl even zijn adem inhoudt)

“Michael, heb jij iets opgevangen van de stunts van Tom?”
“Nee, maar hij heeft me er vandaag tot in den treure over verteld.”

Tom Waes lacht ongemakkelijk en zoekt tevergeefs naar een stuk decor om zich achter te verstoppen.

Awkward

Op een kaal plein onder een kaal zeil en onder kale belichting staat een kale grote tafel. Er zitten slechts 3 mensen aan met elk één glas wijn. “Je hebt zeker nog nooit zo snel wijn gedronken, Michael?”, vraagt Karl aan Boogerd, wijzend op diens lege glas dat contrasteert met de 2 nog halfvolle glazen. Net op tijd weerklonk er accordeonmuziek waarbij Karl weer een sprookjesachtig verhaal opdiste over een “mooie” of “lelijke” coureur die 60 jaar geleden de Giro verloor omdat hij een te lange plaspauze had ingelast. Wat een verhaal! Een standbeeld voor de man! Er wordt een grote foto getoond van de vent in kwestie maar hij is zo goed als onherkenbaar door het kikvorsperspectief dat de cameraman inneemt. Voor Boogerd kwam dat shot net op tijd zodat zijn schaamrood niet in beeld kon gebracht worden. Hier zullen nog maanden grapjes over gemaakt worden.

Elders is het beter

Mart Smeets is de Nederlandse collega van Karl. In zijn programma vertelt Mart Smeets en hij laat vertellen. Er ontstaan luchtige en interessante gesprekken, vrij van stille seconden vlak voor de presentator aarzelend een nieuwe vraag stelt. Waarachtige gezelligheid, daar op het terras bij de NOS, een kleine compensatie voor de malaise die de Nederlandse kijker een hele namiddag te verduren heeft gekregen in de vorm van het live-commentaar bij de koers.

Maarten Ducrot: “Het is niet zoals bij de spoorwegen dat je aan een hendel trekt en het plots harder gaat”

Als er zo’n hendel bestaat, dan kunnen we er in België wel één gebruiken.

PS: Gelukwensen… (om niet te zeggen “Kudos”… en dat mag je letterlijk opvatten if you catch my drift)

  • … voor Lieven Van Gils die er elke avond weer in slaagt chique volk aan zijn signeertafel te krijgen,
  • … voor Michel Wuyts en zijn fichebak, voor zijn eindeloze kennis, aangename commentaar en koersinzicht,
  • … voor Hans De Clercq en zijn inside-informatie, zijn gegoochel met cijfers en rankings en zijn dictielessen (zijn Nederlands is al veel verbeterd al is er nog werk aan),

Hans de Clercq: “Ze zien ze nu rijden en dat werkt natuurlijk als een stier op een rode lap.”

  • … voor Karl Vannieuwkerkes commentaar bij tennismatchen, waar zijn gefluister perfect tot zijn recht komt.

Vandaag zal ik Hans De Clercq wat onder de loupe nemen. Eens zien of zijn voorspellingen steek houden.

De mensen, dat zijn wij!

Onlangs in Ter Zake: Jean-Marie Dedecker op campagne in Benidorm.
Reporter tegenover besnorde marcellekes-dragende man in bruine kroeg: “Gaat u op Dedecker stemmen meneer?”
Marcelleke: (heftig knikkend) “Zolang het maar Vlaams Blok is!”.
Reporter: “Maar Dedecker komt op voor Lijst Dedecker he meneer.”
Marcelleke: (uit zijn lood geslagen) “Ja?….oh….dan stem ik op Lijst Dedecker e menier“.

Jurgen Verstrepen deelt in datzelfde café flyers voor LDD uit. Een vrouw van pakweg 60 neemt geïnteresseerd een flyer aan, bekijkt voor- en achterkant en luistert intussen naar de verkoopspraat van Verstrepen. Ze gaat zichtbaar volledig akkoord met de nonsens die hij vertelt van “wij zijn de goeie en die andere zijn de slechte”. Plots kijkt ze op en vraagt Verstrepen “en waar kunnen we hier stemmen op dat blaadje?”
Verstrepen is even verbouwereerd en antwoordt vervolgens beheerst en met een glimlach: “stemmen doet u in het stemhokje mevrouw. Volgend jaar!”

Ik sla met de afstandsbediening tegen mijn voorhoofd en krimp ineen bij de gedachte dat dat soort mensen mee bepalend is voor het beleid in dit land en dus indirect ook voor mijn eigen leven.

De bende van Dedecker cruiset op een jacht langs de kust van benidorm.
“Wij doen niet mee met goedkope slogans zoals de andere partijen. De mensen dit, de mensen dat: dat is allemaal zever. Wij zijn zélf de mensen!”, kraait Verstrepen.
“Maar voor de rest doen wij niet mee met goedkope slogans hoor”, merkt Dedecker ironisch op. Algemeen gelach.

Ik zeg u: die Dedecker is superintelligent. Spijtig dat hij die intelligentie op z’n West-Vlaams gebruikt: als een commercant ronselt hij stemmen. Alles voor de campagne, niks van opbouwende kritiek.

“Hij kreeg protest voor geel”

Ik heb enkele korte maar krachtige boodschappen voor de “sportredactie” van VT4.

  • Welk ‘idee’ jullie ook hebben, het mijne is beter.
  • Alles wat Carl Huybrechts doet kan ik beter.
  • Elke mop die Carl tapt: eender wat uit mijn mond komt is grappiger.
  • Alles wat Polspoel (die Wetstraatjournalist) geeft van commentaar, het mijne is beter.
  • Eender welke gast jullie in de studio uitnodigen, ik had een betere gehaald.

Opmerkelijk! Want zij hebben ervoor gestudeerd en ik niet. Daarmee bedoel ik niet dat ik zo briljant ben, daarmee bedoel ik enkel dat die van VT4 amper boven het niveau van de regionale televisie uitstijgen. En met ‘amper’ bedoel ik ‘niet’. Bij VT4 noemen ze Carl, ik citeer, “een vakman”. I rest my case.
Ik ga dus akkoord met Robin: ik ben op z’n zachtst gezegd ook geen fan van Carl. En ja, de verslaggeving van het WK in 2006 was beter, maar op één ding na: Carl.

Een scheepslading of 64 petities tegen een EK met Carl (zoals op Facebook) waren blijkbaar niet voldoende om bij de arme man een belletje te doen rinkelen. Eindeloos geklaag tijdens het voorbije WK over het niveau van de studiogasten was blijkbaar ook niet luid genoeg in Carls oren, en dus krijgen we vanavond en alle avonden gedurende de volgende 3 weken Goedele Liekens voorgeschoteld die komt napraten over – hou je vast – de actualiteit van de dag, die niks met voetbal te maken heeft. Dit is zo onthutsend, schaamtelijk, gênant amateuristisch en infantiel dat ik er nauwelijks woorden voor heb, of wacht, blijkbaar wel. Stel je voor: na het voetbal gaat Carl – Carl!! – praten met Goedele Liekens – Goedele Liekens!! – over de actualiteit van de dag – de actualiteit van de dag!!. Ik zie het al voor me. Carl praat met Goedele over BHV.

Ik zou beter niet kijken want ik ben bang dat ik mezelf pijn ga doen.

Anyway, Carl heeft gereageerd op de petities:

“[…]bij VT4 werken ook geen onnozelaars, hè: als ik echt zo slecht was, zouden ze me niet blijven vragen. Hetzelfde geldt voor de gasten: Aad de Mos, Johan Boskamp, Marc Degryse, Emilio Ferrera, Bob Peeters, … Denk je dat die nog zouden komen als er niet met kennis van zaken over voetbal gesproken werd?[…]”

Hij bedoelt die trainer uit de Griekse tweede klasse, die werkloze sportmanager, de trainer van FC Nerds, en die voetballer uit tweede klasse? Tja, die mensen moeten ook geld verdienen he. Overigens werken bij VT4 wel degelijk onozelaars.

Carl gaat verder:

“Als ze (de petitiestarters en -ondertekenaars) de kijkcijfers van de Champions League- en WK-wedstrijden die ik omkaderd heb zouden opvragen, zouden ze wel anders piepen.”

Hier nog enkele programma’s met hoge kijkcijfers (wat volgens Carl dus aan de hoge kwaliteit te danken is): Sara, Familie, Thuis, De Pfaffs, het VTM-journaal.

Kritiek op de kleuterrubrieken was ook alom tegenwoordig in 2006, behalve in het hoofdkwartier van VT4, en dus kunnen we ons opnieuw verheugen op een absolute hoogvlieger als dakannekoek waarin kijkers bepaalde fases uit de wedstrijden proberen na te spelen en daarvan homevideos opsturen. Dolletjes!
Er zijn zelfs tien volledige minuten uitgetrokken voor een stel babes die in lingerie penalties zullen trappen. Probeer het u in te beelden! 10 minuten lang. Geen voetballers, geen ex-voetballers, geen miniemen, geen kleren. Geweldig! Welk genie kwam op dat idee? En wat had dien typ zitten roken?

Ik verlang naar de dag dat het voetbal op dezelfde manier behandeld zal worden als het wielrennen op de VRT. Zelfs voor een “kleine” koers als Gent-Wevelgem komt de VRT daar op de proppen met een mobiele studio, 2 verslaggevers achter de micro, één op de moto, één aan de aankomst om direct reacties los te krijgen, één in de mobiele studio voor de interviews (en het zijn niet de minste die dan hun opwachting maken) en één in Brussel.

Beste mensen van VT4, ik bid u, ik sméék u, blijf met uw fikken van het WK in 2010. En dat geldt ook voor jullie, Kanaal 2 2Be! Zeg maar aan De Bilde dat hij eens een deftige job zoekt.

Dat ze maar al wat opschuiven bij de Hollander, BBC en ITV, want er komen weer een hoop Vlamingen kijken.

(N.B.: let wel: ik geef commentaar op Carl als journalist, niet op Carl als persoon.)