Dashboard

Nieuwe lay-out Gmail: prachtig. Het heelal prijkt nu op de achtergrond. Het is een beetje zoals behang in een kinderkamer, maar dat kan me niet schelen.

Nieuwe lay-out Google Reader: netjes. Alleen niet echt een grote revolutie. Binnen twee weken is iedereen al vergeten dat het nieuw is. Is er geen mogelijkheid om de melkweg erachter te plakken of zo?

Nieuwe lay-out WordPress: het dashboard doet een beetje denken aan de Windows Live Spaces, met al die kaders. Of erger: Facebook. Maar goed, het ziet er niet slecht uit. En wie gebruikt er nu ook dat dashboard? Wie gebruikt er eigenlijk een dashboard in het algemeen? Op Last.fm bijvoorbeeld? Nee, ik kijk daar nooit naar. Ok, voor één keer kan het geen kwaad.

… interessant….  Eline luistert naar Dear Prudence door Joost Zwegers. En mij wordt aangeraden naar de Black Rebel Motercycle Club, Louis XIV, Social Distortion en Supersuckers te luisteren. En ik moet zeker naar Sarah Bettens gaan kijken vanavond in Lille. Zot zeker? Sarah Bettens….. Zo goed is ze nu toch ook niet….

Emailliefde

Emailloze vrijdag, mijn voetzolen! (om een explicieter lichaamsdeel niet te hoeven noemen). Een haatcampagne tegen één van de beste uitvindingen van deze tijd, daar doe ik niet aan mee.

Leve communicatie! Hoe meer hoe liever! Emails zijn groen, snel, efficiënt en je moet er geen extra kabels voor onder of boven de grond gaan trekken. En zo goed als gratis!

“Tijdverlies” kelen de verzuurde criticasters. Een mens checkt zogezegd 10 keer per dag zijn of haar email. Het is natuurlijk onbeschrijflijk dom om, als je meer dan één emailadres hebt, die allemaal online te gaan bekijken, daarbij surfend van site naar site, een briefje met neergekriebelde paswoorden bij de hand. Daarvoor bestaat Thunderbird. Maar deze laatste blijft niet buiten schot.

“Bij het horen van het waarschuwingsgeluidje van een nieuwe email, gaat men direct die email gaan bekijken. Tijdverlies!”, zo hoorde ik de verdediger van deze actiedag bezig op de radio vanmorgen. Zijn voorstel: kies drie momenten uit op een dag waarin je je email gaat behandelen.

Geniaal. Zo geniaal zelfs dat ik het volledig aan flarden ga schieten.

Ten eerste: als je al je mail in slechts 3 “checkmomenten” gaat concentreren, zal dat leiden tot pakweg 3u tijdverlies: een uur in de voormiddag, een uur na lunch, en een uur in de avond. Vaneigens is dat lang.

Ten tweede – en deze sluit naadloos aan bij hierboven – de tijd die je zult besteden aan het behandelen van die emails, is gelijk aan de opgetelde tijd van het lezen en behandelen van elke email afzonderlijk, vlak nadat hij is binnengekomen. Enig tijdverlies: de dubbelklik op het symbooltje in de rechterbenedenhoek van je scherm. Waar is het voordeel?

Ten derde: probeer het maar eens: rustig verder werken terwijl je wéét dat daar minstens één email op je wacht. Iedereen is nieuwsgierig als hij/zij post krijgt.

Ten vierde: wat bij dringende emails? Inderdaad: ze zouden beter bellen in plaats van te mailen in zulke situaties, maar wil je echt erop vertrouwen dat iedereen zo denkt, of wil je voorzien zijn op mensen met minder communicatieve intelligentie?

Excuseer me nu, ik moet nog een email versturen.

Niks is gratis

“Gratis anti-viruspakket tast Windows-bestanden aan“, zo lees ik op de site van De Morgen, waar ik al 20 minuten vruchteloos zit te zoeken naar het archief dat blijkbaar nog steeds niet opnieuw online is.

Het blijkt om AVG en NOD32 te gaan die ervoor zorgen dat Windows opstartproblemen krijgt. Moet ik me nu zorgen maken? Niet alleen heb ik 50€ neergeteld voor een programma dat gratis blijkt te zijn; ik mag ook nog eens 50€ erbovenop leggen om mijn laptop te laten herstellen als die weigert op te starten.
Voorlopig nog geen problemen.

Born in the eighties……

Culture Club – Boy George: Karma Chameleon.

Dit, dames en heren, voerde de hitlijst aan toen ik geboren werd
(25/10/1983). Riep daar iemand ‘gay’? Boy George is gay?? No way!
Je eigen nr.1-hit kun je hier opzoeken.

(met dank aan Conny)

Songbird

Financiële crisis, oorlog in Congo, presidentsverkiezingen in de VS: er gebeurt vandaag veel in de wereld. En temidden van dat alles zal ik schrijven over een onozel stuk software. Typisch Vlaams blogmateriaal? Jazeker! En nutteloos en waardeloos. Aan u om uit te vissen of dat laatste nu slaat op deze post of op dat stuk software.

Dit is trouwens geen bespreking, eerder een impressie.

Songbird dus. De naam laat denken dat het een broertje is van Firefox, Thunderbird en Sunbird. De Mozilla-zoo dus. Dat wil zeggen: open source, addons, beta’s en skins. Dat klopt allemaal, behalve de familienaam. Die is niet ‘Mozilla’ maar ‘Pioneers of the inevitable’. Maar op één of andere technische, en voor normale mensen onmogelijk te begrijpen manier, maken ze wel gebruik van Mozilla. Enfin. Pioneers of the inevitable. Ik vind dat óók een belachelijke naam.

Derde paragraaf en ik heb nog niet gezegd dat het een mediaplayer is. Het is dus een mediaplayer. Maar even terug over die naam: Pioneers of the inevitable (hou maar op met zoeken; er is geen structuur in deze tekst dus zal je er ook geen vinden). Ze noemen zichzelf zo omdat ze ervanuit gaan dat ze de software van de toekomst hebben ontwikkeld. Het is namelijk niet alleen een mediaplayer, het is ook een browser. Zo kan je met een muisklik allerlei informatie tevoorschijn toveren over het nummer dat aan het afspelen is: lyrics, uitvoerder, album, cover-art, zelfs een Flickr-diavoorstelling van afbeeldingen die bij de artiest/band horen. Hebben we dat nodig? Tuurlijk niet. Maar het is nu eenmaal een evolutie in de wereld van het internet dat software en online-toepassingen steeds meer verweven worden en dat de scheiding tussen online en offline steeds vager wordt (alles wordt gewoon online).

Je kan Songbird vergelijken met de NVA. Bart Dewever kan niet genoeg herhalen dat België voorbijgestreefd is, dat dat een historische evolutie is waar we niks tegen kunnen doen en dat de gezaghebbende niveaus steeds meer Vlaanderen en Europa zullen zijn. Wil iemand dan eens aan Dewever vragen wat dan het nut is van zijn partij? Je moet er niet mee inzitten Bart, België zal niet blijven bestaan, dus steek je partij maar in de onderste laden van de kast, we hebben hem niet nodig.
Hetzelfde met Songbird: waarom een programma maken dat vooruitloopt op een evolutie die sowieso aan het plaatsvinden is? Een evolutie waarvan je niet 100% kunt vaststellen waar ze ons zal heenleiden? We weten enkel dat we in de toekomst nóg efficiënter toegang zullen hebben tot allerlei informatie. Laat ons dus maar gewoon die evolutie gebeuren.

Songbird loopt voor op de evolutie en dat voelt nogal ‘onnatuurlijk’ aan. Bij de haren getrokken zelfs. En dat is pijnlijk. Het is pijnlijk als ik in een mediaplayer geconcentreerd op zoek moet gaan naar mijn muziekbibliotheek, omdat ik enkel een webpagina zie. De gedachte is dat je een tabblad hebt met je bibliotheek, alsof het een website is, en dan op andere tabbladen kunt surfen. Maar als die bibliotheek niet op voorhand geopend is, dan moet je op zoek. Omgekeerd dezelfde miserie: je zit in je bibliotheek en je wil surfen? Dan moet je in de linkermarge op ‘welcome’ klikken, en dan kom je op je startpagina terecht (Songbird addons). Niet. logisch.
Wat ook niet logisch is: een album art manager die niet automatisch alle ontbrekende albumcovers kan ophalen. Je kan het enkel één voor één handmatig doen. Die album art manager geeft trouwens enkel in een nieuw venster een overzicht van alle albumcovers. Wat het nut daarvan is heb ik nog niet uitgevist.
Andere downsides: het werkt voor mij niet sneller dan iTunes, het is niet compatibel met Foxytunes, je kunt (nog) geen CD’s afspelen, je kan je playlists niet in mappen onderverdelen zoals in iTunes, er is geen mogelijkheid om het afspeelvolume van een nummer te veranderen of met equilazers te prutsen.

Wel positief: met de iTunes importer-addon kan je je iTunes-bibliotheek importeren, met een iPod-addon kan je je iPod synchroniseren, je hebt een heleboel skins (‘feathers’ genoemd, beetje stom), er is coverflow en je kan dubbele nummers of ‘corrupte’ bestanden opsporen en verwijderen (watch and learn, iTunes).
Een heel gedoe over iTunes, maar dit programma lijkt dan ook gemaakt om iPod-eigenaars te lokken die iTunes beu zijn. Er is zelfs een optie waarmee Songbird zich automatisch synchroniseert met je iTunes-bibliotheek.
Laatste positieve noot: Songbird heeft minder tijd nodig dan iTunes om te installeren of up te daten. Ongeveer 3u minder.

Het mag nog wat proefdraaien. We zien wel wat we ermee zullen doen.

(Ik wilde een link plaatsen, maar de site is blijkbaar down. Slechte reclame.)

Wake me up when the fall and winter end

En terwijl de regen tegen de ruiten slaat en de zomer zich al ergens in het zuidelijk halfrond bevindt, heb ik eindelijk mijn Zwitserlandfoto’s op de flikker gegooid. Er rest mij enkel nog het laatste deel van het Jordaniëverslag vast te leggen en daarna is het definitief schluss met het zomergevoel.

Nog 78 keer slapen voor de dagen weer langer beginnen te worden. Het liefst zou ik eigenlijk fast forwarden naar 1 april 2009.

En daarom vind ik Woophy leuker dan Flickr

En daarom vind ik Woophy leuker dan Flickr:

En zonder ze te hoeven toevoegen aan één of andere pool of zo!

Downloadday

Dat is dus vandaag. Of ook niet. Die krabbers in Amerika hebben 10u ’s morgens uitgekozen als aanvangstijdstip, plaatselijke tijd. 10u ’s morgens in San Francisco, dat is 19u ’s avonds hier. Hadden ze 12u ’s nachts uitgekozen dan was het hier tenminste al 9u ’s morgens.

Enfin, wachten tot vanavond dus, wanneer die mozillamannen uit hun bed zijn. Geen ramp, er zijn belangrijkere dingen in de wereld dan een internetbrowser.

(en dat wil een wereldrecord breken. Tssssk.)

Nog eens de link.

Firefox 3 downloadday

Belangrijk woord! Belangrijk woord! Hoor, hoor!

17 juni, dat is komende dinsdag, komt Firefox 3 officieel uit en is het downloaddag. Op downloaddag gaat men proberen een wereldrecord te vestigen voor meeste softwaredownloads in 24u.

De testversie van Firefox 3 is bij mij al een tijdje aan het warmdraaien en ik moet zeggen: nétjes. Ik ben zowat stapelverliefd op de functie waarbij je een site die je in het verleden bezocht hebt in een handomdraai kunt terugvinden door enkele kernwoorden in te typen in de adresbalk. Je krijgt dan een dropdown van url’s die daaraan beantwoorden en je hoeft enkel de juiste te selecteren. De lay-out ziet er ook veel beter uit, enz, enz. Check het zelf maar uit.

Jubileum

3 jaar last.fm, wat krijg ik nu?

Niks natuurlijk. In fact: ik was het zelf vergeten gisteren. En ik zou het me ook nooit gerealiseerd hebben als iemand me er niet attent op had gemaakt.

3 jaar last.fm, 32000 nummers verder, talloze groepen ontdekt en een paar virtuele vriendjes gemaakt uit verschillende landen. De similar artists, de upcoming gigs, de gratis mp3’s, de shouts die bij nummers, albums en groepen kunnen achtergelaten worden, en de tags (de grappigste die ik las was “I’d rather beat myself to death with a hammer than listen to this” bij Laura Lynn): ik zou het niet meer kunnen missen.

Ken je dat gevoel? Wanneer je een fantastisch goed nummer hoort en je wil dat gevoel op één of andere manier met iemand delen? Wel, dan ga ik gewoon naar de shoutbox van dat nummer en lees de reacties van anderen. Je kunt natuurlijk op Youtube gaan zoeken, maar daar zijn de commentaren doorgaans minder sympathiek.

Nieuwste ontdekking: DeVotchKa. Die komen naar Cactus en dus bereid ik me al wat voor. Ik weet nog niet of ik zal gaan. Dat zal afhangen van hoeveel centen ik heb op dat moment. Student weet je wel.

Opeens is het mooi weer, dus I’m off!